“Adaletin Gölgesinde 9 Yıl”
Geciken Adaletin Sessiz Tanıkları: Bir Öğretmenin Hikâyesi
Adalet, sadece mahkeme kararlarıyla değil, toplumun vicdanıyla da yaşar. Ama bazen, vicdan susar, sistem körleşir ve insanlar yalnızlaşır. Bu anlatı, beraat etmiş ama hâlâ dışlanmış bir öğretmenin, 9 yıllık sessiz mücadelesini konu alır.
2016 yılında, bir iddia üzerine görevimden alındım. Oysa ne bir suç işlemiştim, ne de bir delil vardı. Yıllar süren hukuki mücadele sonunda, ağır ceza mahkemesi beni beraat ettirdi.
Ama beraat, ne yazık ki toplumun gözünde temize çıkmak anlamına gelmedi.
Danıştay, işe iade talebimi reddetti.
Sanki beraat kararı hiç verilmemişti. Sanki adalet sadece kâğıt üzerindeydi.
9 yıl boyunca, ben ve benim gibi insanlar, mesleklerinden, itibarlarından ve sosyal yaşamlarından uzaklaştırıldık.
Kimse “özür dileriz” demedi.
Kimse “yanlış yaptık” demedi.
Kimse “geri dön” demedi.
Bu süreç bana şunu öğretti:
• Adalet, sadece hukuk değil; aynı zamanda ahlaktır.
• Toplum, adaleti sahiplenmediğinde, mahkeme kararları bile etkisiz kalır.
• Öğrencilerimize sadece hakları değil, hak arama cesaretini de öğretmeliyiz.
Bugün hâlâ mücadele ediyorum. Anayasa Mahkemesi’ne başvurdum. Belki bir gün, “geciken adalet” yerini “geç de olsa gelen adalete” bırakır.
Ama o güne kadar, bu hikâyeyi anlatmaya devam edeceğim.
Çünkü adalet, anlatıldıkça büyür.
